Pierwszą książką jaką samodzielnie przeczytał były przypadki Robinsona Crusoe napisane przez Daniela Defoe. Właśnie wtedy postanowił, że będzie podróżnikiem. W wieku 9 lat spędzał wakacje nad polskim morzem. Prawie cały miesiąc lało więc codziennie odwiedzał miejscową bibliotekę gdzie przeczytał całą masę książek podróżniczych co jeszcze mocnej utwierdziło go w jego postanowieniu. Dowiedział się też wtedy o istnieniu Wyspy Wielkanocnej i wpisał ją jako cel do osiągnięcia (dotarł na nią 40 lat później). Czytanie książek podróżniczych, budowanie modeli statków i rowerowe wędrówki zajmowały mu wolny czas w szkole podstawowej. W telewizji najchętniej oglądał program „Latający Holender” propagujące sprawy morskie. Był także laureatem ogólnopolskiego konkursu „Polska nad Bałtykiem”. W liceum postanowił zostać oficerem marynarki handlowej i w ten sposób zwiedzać świat. Brał udział w Olimpiadzie Nawigacyjnej a jako jeden z laureatów mógł bez przeszkód wstąpić do Wyższej Szkoły Morskiej. Znaczna wada wzroku uniemożliwiła realizację tych planów. Wtedy postanowił, że zostanie lekarzem i jako lekarz okrętowy będzie pływał po morzach i oceanach. W ramach przygotowań do zdawania na studia medyczne wygrał ogólnopolski konkurs przyrodniczy. Studia w Krakowie, gdzie wspaniale kwitło życie studenckie, pozwoliły mu rozwinąć zainteresowania podróżnicze i żeglarskie. Z Krakowskim Yacht Clubem wyruszył najpierw na Mazury a potem na morze. Z kolegami z medycznego klubu studenckiego Eskulap eksplorował polskie góry a także wyruszył autostopem do sąsiednich krajów Europy Wschodniej. W miarę możliwości zaczął wyjeżdżać do coraz dalszych krajów europejskich. Nieoczekiwanie zobaczył „wielki świat”, gdy udało mu się wyjechać do USA, do rodziny. Mając już pewne doświadczenie podróżnicze założył przy krakowskim oddziale studenckiego biura podróży Almatur sekcję trampingową aby organizować wyjazdy i wyprawy (w 1979 przekształciła się w Krakowski Klub Organizatorów Wypraw Trampingowych „Tramping Club”). Utworzył też BIT (Bank Informacji Trampingowej) czyli archiwum gromadzące notatki z wypraw i podróży. Na zakończenie studiów zorganizował i kierował ekspedycją, która ciężarowym samochodem wędrowała po krajach Bliskiego Wschodu od Turcji przez Irak, Syrie, Jordanię. Podróżnicza pasja nie przeszkodziła w terminowym ukończeniu wydziału lekarskiego krakowskiej Akademii Medycznej. Zaszła jednak istotna zmiana – na początku studiów planował zostać internistą ale … oczarowała go radiologia i rozpoczął specjalizację w tej dziedzinie medycyny. W następnych latach dzielił czas pomiędzy pracę w Katedrze Radiologii Akademii Medycznej w Krakowie a podróżowanie, trafiając do krajów położonych na różnych kontynentach. W 1979 wydał książeczkę „Vademecum trampingowa”, pierwsze tego typu wydawnictwo w Polsce będące poradnikiem dla globtroterów. Kolejne lata to kolejne podróż. Zebrane w czasie podróżowania notatki publikował w licznych artykułach, przede wszystkim w magazynie turystycznym Światowid, którego został współpracownikiem. W 1985 zorganizował OSOTT – ogólnopolskie spotkanie dla podróżników, pierwsze tego typu przedsięwzięcie w Polsce. Trafił w „dziesiątkę” bo impreza okazała się tym czego potrzebowali polscy globtroterzy. W 1986 został autorem pierwszego polskiego przewodnika dla globtroterów „Przewodnik trampingowy – Birma, Tajlandia, Malezja, Singapur, Indonezja”. Wkrótce także napisał i wydał przewodnik po Chinach. Materiały o Kraju Środka okazały się na tyle cenne, ze kupiło je jedno ze światowych wydawnictw podróżniczych. Zarobione pieniądze wydał natychmiast na trwającą pół roku, samotną podróż dookoła świata (1988). W latach 1988 – 92 pracował w Akademii Medycznej w Gdańsku. W wolnym czasie żeglował, podróżował i pisał artykuły (był redaktorem naczelnym pism dla globtroterów – Globtroter i Travel). Na przełomie 1991/92, przez trzy miesiące, znowu – chociaż inną trasą – wędrował dookoła świata. Od 1993 roku znów pracuje w Katedrze Radiologii Collegium Medium Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Obowiązki zawodowe zaczęły uniemożliwiać podróżowanie na tak dużą skalę jak poprzednio ale okazało się, że zdążył zwiedził ponad 100 krajów w Europie, Afryce, Azji, obu Amerykach, Australii i Oceanii. W latach 1993 – 1996 prowadził program telewizyjny „Przez świat” a od 1996 rozpoczął wydawanie serii książek pod tym samym tytułem („Przez świat – informacje turystyczne z całego świata”) z relacjami z podróży najbardziej znanych polskich podróżników. W końcu lat 90. XX wieku miał okazje wykonać unikalne w skali światowej badania mumii egipskich przy użyciu tomografii komputerowej z zaawansowanymi technikami przetwarzania obrazu (wirtualna wędrówka wewnątrz mumii czy przyżyciowa rekonstrukcja twarzy; wszystko bez rozwijania badanych obiektów). W dalszym ciągu organizuje OSOTT (Ogólnopolskie Spotkanie Obieżyświatów, Trampów i Turystów), która to impreza stała się kultową w środowisku polskich podróżników. W roku 2006 otrzymał „Nagrodę Specjalną Kolosa” „za pionierską działalność dla stworzenia polskiego ruchu globtroterskiego i wieloletnią pomoc młodym ludziom w spełnianiu ich podróżniczych pragnień”.